Skoro prawda o tragedii smoleńskiej, po pięciu latach okazała się równie arcyboleśnie prosta, jak była od samego początku, co autorytatywnie stwierdził dawno temu prezydent Komorowski, chciałabym usłyszeć odpowiedź na kilka równie prostych, chociaż nie wiem, czy arcyboleśnie, pytań, mianowicie:
- Dlaczego do chwili obecnej nie wrócił do Polski wrak tupolewa oraz czarne skrzynki?
- Co mają do ukrycia Rosjanie, skoro nie chcą zwrócić podstawowych dowodów, a sprawa została już wyjaśniona?
- Dlaczego polskie władze prowadzą śledztwo nie mając wraku i czarnych skrzynek i nie ubiegają się o ich zwrot?
- Dlaczego odczyt z kopii nagrań z czarnych skrzynek zajął specjalistom pięć lat?
- Dlaczego „rewelacje” o nowych odczytach pojawiły się w przeddzień piątej rocznicy katastrofy smoleńskiej i w środku trwającej kampanii prezydenckiej?
- Dlaczego, skoro katastrofa prezydenckiego tupolewa jest zwykłym wypadkiem lotniczym, nie zdecydowano się na umiędzynarodowienie śledztwa?
- Czy ludzie niewinni, nie mający nic do ukrycia w sprawie Smoleńska, nie dążyliby do tego, by śledztwo było transparentne, niebudzące zbędnych podejrzeń i zmuszające do stawiania wielu pytań, na które nie ma odpowiedzi?
Zaznaczam, że postawiłam tylko kilka zasadniczych pytań, naprawdę arycyboleśnie prostych i tylko na nie oczekuję odpowiedzi.
Wiem, że na setki banalnie prostych, o odpowiedź będzie jeszcze trudniej, dlatego pewnie poczekamy na nią kolejnych kilkadziesiąt lat.
Historia Polski lubi się powtarzać.
